گامهای مشترک ایران و ترکیه برای مبارزه با تجزیه طلبی

روزنامه حریت: ایران برای اقدام برابر با ترکیه برای مقابله با پ.ک.ک مصمم و مصر است. ایران قبل از گفتگو با ترکیه در این زمینه، با بمباران مقر پ.ک.ک در قندیل برای آنکارا پیام فرستاد.

به گزارش وبلاگ ترجمه اخبار ترکیه به نقل از حریت، همکاری مشترک ترکیه و آمریکا در مبارزه با پ.ک.ک، ایران را هم به تحرک واداشت. یک هیأت ایرانی برای همکاری مشترک در زمینه مبارزه با پ.ک.ک به آنکارا می آید. پیش از شروع دیدارها، توپخانه ایران قندیل را در هم کوبید. به این ترتیب این اقدام صدایی رسا برای آنکارا بود که به ترکیه بگویند: " ما حاضریم، و تمایل به همکاری مشترک داریم بیایید باهم عملیات انجام دهیم"

ضمن آنکه مشخص است ترکیه به دلیل آنکه ایران هم اکنون در دنیا بخاطر مسأله انرژی هسته ای درگیری دارد تمایل زیادی به همگرایی نظامی با ایران ندارد. یکی از دلایل آمریکا در موضوع کمک به ترکیه هنگام مبارزه آن کشور با ترور در شمال عراق نیز آن بود که آمریکا نمی خواست ترکیه به ایران نزدیک شود.

به اعتقاد متخصصان، خنثی کردن کوه قندیل از خاک ترکیه ناممکن است. قندیل از خاک ترکیه همانند یک قلعه طبیعی است و گذرگاههای آن نیز توسط پ.ک.ک مسدود و مین گذاری شده است. عملیات هوایی نیز به دلیل شرایط جغرافیایی این کوه، در هرزمان مؤثر نیست.

این متخصصان اعتقاد دارند سهل ترین نقطه ورود به قندیل از مرزهای ایران می باشد و اگر از آن منطقه عملیات زمینی صورت بگیرد قندیل از پ.ک.ک عاری خواهد شد.

فردا در دوازدهمین شورای عالی امنیتی ترکیه – ایران در این زمینه بحث خواهد شد. در این نشست هیأت ترکیه به سرپرستی قائم مقام وزیر کشور ترکیه عثمان گؤنش با هیأت ایرانی تحت سرپرستی عباس محتاج، معاون امنیتی انتظامی وزارت کشور دیدار می کنند. در هیأت طرف ترک، مقامات عالی امنیتی، ژاندارمری، وزارت اطلاعات و وزارت خارجه جضور دارند.

موضوع اصلی بحث این نشست که پنج روز به طول می انجامد همکاری مشترک در زمینه مبارزه با پ.ک.ک می باشد. در آخرین نشست مشترک این کمیسیون که در سال 2006 در تهران برگزار شده بود تصمیمات مهمی برای همکاری مشترک در برخورد با تروریسم گرفته شده بود. در یازدهمین نشست همکاریهای امنیتی دو کشور در فوریه 2006 دو کشور یک تفاهمنامه برای عاری کردن منطقه از ترور امضا کرده بودند که در آن همکاری فعال دو طرف پیش بینی شده بود.

روزنامه حریت، 15 آوریل 2008

پی نوشت – دو کشور برای حفظ تمامیت ارضی خود مجبور به همکاری هستند. ایران باید در موضوع مبارزه با ترور از دیپلماسی خارجی فعال ترکیه نهایت استفاده را ببرد. دیپلماسی ترکیه می تواند اهرمی باشد برای فعالیت ایران در زمینه مبارزه با گروههای تجزیه طلب، چرا که این کشور مشکلی به نام ارتباطات بین المللی بویژه با کشور آمریکا را ندارد.

فراموش نکنیم کسانی که امروز برای تجزیه ترکیه تلاش می کنند قطعا در آینده ای نزدیک چشم به تجزیه ایران خواهند دوخت.


4 کامنت:

ناشناس می‌گوید:

آقا کارت خیلی عالیه
ماکه خیلی مشتری هستیم
هر روزه اینجا میام و لذت میبریم
موفق باشی

ناشناس می‌گوید:

حالا مشکل شما با کردها چیه؟ اگه یک کشور کرد زبان در یک جغرافیایی که متعلق به خودشونه تشکیل بشه چه ضرری به حال ترک ها و فارس ها داره؟ اصلا چرا همش به این مساله تجزبه چسبیدین و میگین بده. هر تجزیه ای بد نیست همونطور که هر اتحادی خوب نیست. نمونش همین ایران و ترکیه که برای کردها فقط تبعیض و فقر داشته. تو ترکیه که قربونش برم نژادپرستی به حدی رسیده که تا پنجاه سال حرف زدن به زبان کردی هم جرم بود. بماند که در این چندسال به خاطر فشار پ ک ک و اتحادیه اروپا یه مقدار از ظلم و فشارشون کم کردن.

ناشناس می‌گوید:

جناب آقای ناشناس!
فرض کنیم شما این کشور کردستان بزرگتون رو (با نابود کردن چند کشور) فردا تشکیل دادین. حالا اگه تو این کشورتون گروههای مختلف مثل کردهای شیعه، یزیدی ها، بخشیهای ترکنشین، بخشهای عربنشین و ... خواستار جدایی و تشکیل کشور جدید برای خودشون بشن، اجازه میدین؟!
ضمناً من ترک ایرانی هم دقیقاً مثل شما گرفتار تبعیض و تضییق حقوق اولیه (مثل حق تحصیل به زبان مادری) و .. هستم، اما تجزیه طلب نیستم بلکه خواستار اصلاح حکومت و قانون کشور و اداره فدرالی کشور هستم.
مطمئن باشید با تجزیه کشور، هیچ خیری نخواهیم دید.

ناشناس می‌گوید:

خطاب به آقای مرند اوغلی:
قرار نیست کردستان یا هیچ کشور دیگری "با نابود کردن چند کشور" دیگر تشکیل شود، بلکه این کار می تواند خیلی متمدانه و دموکراتیک و با تعریف مجدد مرزهای جغرافیایی اتفاق بیفتد. خود بهتر می دانید که این مرزها قرار دادی بوده و خود به خود و به صورت ذاتی دارای هیچ تقدسی نیستند. بلکه زمانی دارای ارزش هستند که بتوانند حافظ آزادی، آسایش، حرمت و رضایت خاطر شهروند ساکن آن مرزها باشند. کردها هم خواهان آن نیستند که هیچ منطقه ای با اکثریت غیر کرد به آنها واگذار شود و همواره خود را ملزم به رعایت حقوق اقلیت ها نیز می دانند. اگر برادران ترک ما ماندن در چهارچوب مرزهای فعلی را تامین کننده منافع خود می دانند طبعاً کسی نمی تواند آنها را وادار به جدایی کند اما کردها هم طبیعتاً به عنوان یک ملت باید دارای این حق باشند که منافع خود را تعریف کرده و بدون آسیب رساندن به دیگران و حقوق آنها و با حفظ حقوق خود، راه مطلوب خود را در پیش بگیرند.