تأملی در باب مالیات بر ارزش افزوده

چند روز است که بازار شهرهای بزرگ در ایران در حالت نیمه تعطیلی یا تعطیلی کامل به سر می برند. علت هم مشخص است: اعتراض بازاریان به قانون جدید مالیات بر ارزش افزوده.

مالیات بر ارزش افزوده در بسیاری از کشورها اخذ می گردد. نمونه اش کشور همسایه مان ترکیه است که به آن در این کشور Katma Değer Vergisi می گویند و مقدار آن نیز 18 درصد است. مالیات بخش مهمی(مهمترین بخش) درآمدهای دولت در ترکیه را تشکیل می دهد. هیچ می دانستید در ترکیه بدون نفت در سال 2007، مجموع مالیات های وصول شده دولت چقدر بوده است؟ 161 میلیارد و 82 میلیون لیره، یعنی چیزی بیش از 160 میلیارد دلار! این را با درآمد حاصل از صادرات نفت ایران مقایسه کنید!

مردم در اینجا مالیات می دهند. به همین خاطر هم اگر از مسئولان چیزی ببینند به خیابانها می ریزند و اعتراضشان را با صدای بلند فریاد می کنند. در اینجا حق اعتصاب و حق اعتراض به رسمیت شناخته شده است، سندیکاها بسیار قدرتمند هستند، چرا که افراد در اینجا مالیات می دهند و حق خود می دانند که نسبت به قوانین و مقررات وضع شده حساس باشند و کسی معترضان را به خاطر تحصن، اعتراض و اعتصاب نفوذی، آلت دست دشمن و غیره نمی خواند.

بنظرم دولت اگر می خواهد مالیات بر ارزش افزوده را وضع کند، باید شرایط و زمینه های آنرا مهیا کند. باید مشخص شود مالیاتی که از من شهروند نوعی می گیرد در کجا صرف می شود. من مالیات دهنده باید بدانم پولی که صرف مالیات می شود برای رفاه حال من و شهروندانم خرج می شود. ضمن آنکه باید شرایط برای رقابت در بازار به صورت آزادانه موجود باشد نه آنکه سازمانهای دولتی و شبه دولتی بدون هیچ دغدغه ورشکستگی و بدون دادن ریالی مالیات تمامی امور کشور را به دست بگیرند و من شاغل در بخش خصوصی مدام دغدغه ورشکستگی داشته باشم.

حق اعتصاب و تعطیل کردن محل کسب و کار حق هرکسی است. اما گرفتن مالیات نیز حق دولتهاست. به شرطی که دولت شفاف باشد. به شرطی که دولت بگوید این مالیاتها را صرف چه کاری می کند و در کجا از آنها استفاده می کند. به شرطی که این مالیاتها برای کشور من صرف شود.