چند شبی است که عده ای ناشناس ماشینهای مردم عادی را در خیابانهای مختلف استانبول آتش می زنند. نمونه ای که پیش از این اگر اشتباه نکنم در فرانسه شاهدش بودیم. آتش زدن خودروها به نظر می رسد کار گروهی باشد که مخالف سیاستهای دولت در مقابله با پ.ک.ک و همچنین حزب جامعه دموکراتیک (حزبی از منطقه کردنشین ترکیه با 23 نماینده در مجلس) باشد.
دیشب آشوب طلبان در محله باغجیلار و بشیکتاش 4 اتوموبیل را به آتش کشیدند و امشب هم 5 اتوموبیل دیگر طعمه این افراد ناشناس شد.
اقدام این افراد بیشتر از آنکه به نفع گروهشان باشد به ضررشان است چون ضربه زدن به وسایل مردم عادی، افراد معمولی را از آنان متنفر می سازد و ذهنیت بدی نیز از آنان در ذهن مردم استانبول به جای می گذارد.
پلیس استانبول دربه در به دنبال پیدا کردن آشوبگران شبانه استانبول است. این افراد پیش از این بدون اجازه از مقامات به برپائی تجمع می پرداختند.
شیوه تجمع آنان هم به این گونه است که اکثرا هم از کودکان و نوجوانان استفاده می کنند. پلیس ابتدا با بلندگو به افراد تذکر می دهد که تجمعشان غیرقانونی است و باید متفرق بشوند و منتظر می ماند. بعد از آن تعدادی به شعار دادن به نفع پ.ک.ک می پردازند و عکس عبدالله اوجالان را به دست می گیرند و عده ای نیز کوکتل مولوتف و سنگ به وی پلیس پرت می کنند و پلیس هم با باتوم آنها را دنبال می کند. کوچه پس کوچه های استانبول معمولا باعث می شود آنها به راحتی از دست پلیس فرار کنند. در یکی از روزها نزدیک بود سنگ بزرگی به سرم بخورد، شانس آوردم و جاخالی دادم!
در مورد حزب جامعه دموکراتیک:
- حزب جامعه دموکراتیک یک حزب با نمایندگان کرد است که در داخل ترکیه فعالیت می کند و جالب است که هیچگاه هم پ.ک.ک را به عنوان یک گروه تروریستی به رسمیت نشناخته است!
- چندی قبل صباحت تونجل(یک عضو زن این حزب) که به دلیل سخنرانی به نفع پ.ک.ک که در کشورش به عنوان یک گروه تروریستی شناخته شده است، به زندان افتاده بود از داخل زندان رأی آورد و وارد پارلمان ترکیه شد و مصونیت نمایندگی هم گرفت!!
- در مراسم این حزب سرود ملی ترکیه خوانده نمی شود و معمولا نشانی از پرچم ترکیه به چشم نمی خورد!
- فاطمه کورتولان، نماینده مردم وان در مجلس و عضو حزب جامعه دموکراتیک کسی است که شوهرش اکنون در کمپهای پ.ک.ک در شمال عراق به سر می برد و در عملیات بر ضد ارتش ترکیه شرکت می کند!!
- در ترکیه خبری از تأیید صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس نیست و به همین علت هم کسانی که جرایم مسلحانه، آدمکشی ویا نمونه مشابه آنرا انجام نداده اند می توانند کاندید نمایندگی مجلس بشوند. حتی اگر از یک گروه غیرقانونی (که کشور متبوعشان، اتحادیه اروپا و سازمانهای دیگر آن گروه را به عنوان تروریست بشناسد) حمایت بکنند!
این هم دموکراسی از نوع ترکیه ای اش!
- معمولا کسی که از خارج نگاه کند فکر می کند در ترکیه برای اقلیت ها آزادی بیان وجود ندارد، اما نگاهی به روزنامه های ترکیه و آزادی آنها در درج نظرات مختلف خلاف آنرا ثابت می کند. در قضیه قتل هرانت دینک (روزنامه نگار ارمنی) توسط یک جوان خام و متعصب، دهها هزار نفر از مردم استانبول به خیابانها ریختند و شعار دادند همه ما ارمنی هستیم، همه ما هرانت دینک هستیم و کسی بازداشت نشد. نخست وزیر ترکیه هم از آن قتل با عنوان شلیکی به مغز دموکراسی یاد کرد و تمام ارگانهای دولتی برای حل این مسأله بسیج شدند.
در این قضیه مشخص شد که چند مأمور پلیس با قاتل هرانت دینک عکس یادگاری انداخته اند. اولین اخبار این جریان هم با تیترهای درشت از سوی خود روزنامه های ترکیه افشا شد که بعدها مأموران پلیس ادعا کردند این اقدام برای اعتراف گرفتن از قاتل بوده است و جز شگردهای پلیسی به کار رفته بوده است.
- در ترکیه بالاترین مجازات برای مجرمان، حبس ابد است. عبدالله اوجالان رهبر حزب کارگران کردستان(پ.ک.ک) یکی از این مجرمان است که به جرم ایجاد جنگ داخلی و مسئولیت در کشته شدن بیش از 30 هزار ترک و کرد به حبس ابد محکوم شده است
0 کامنت:
ارسال نظر