آنها با رؤیای یک زندگی بهتر از کشورشان، از فقر، جنگ و تباهی فرار می کنند. خورشید آنها نه در شرق بلکه در غرب طلوع می کند. هزاران کیلومتر راه را پیاده، با قاطر، پشت کامیونها و داخل تیوپهای هوا طی می کنند تا خورشید آنها طلوع نیز کند. می دانند که راه پرخطر است، از کوهستانها، مسیرهای مین گذاری شده، رودها و دریاهای مواج عبور می کنند تا به آزادی، رفاه و آرامش برسند. اما بسیاری از آنها زمانی به آرامش می رسند که زیر خاکهای سرد دفن می شوند. مرگ، پایان دربه دری آنهاست.
برای بسیاری از مهاجران غیرقانونی دریای اژه بین ترکیه – یونان مرز آزادیست. ورود به یونان یعنی ورود به خاک اتحادیه اروپا. به همین دلیل نیز از زمین، دریا و رودخانه تلاش می کنند خود را به آن طرف مرز ترکیه برسانند. هفته قبل 42 مهاجر از برمه، نپال و افغانستان که پشت یک کامیونت سوار شده بودند به گمان خود به سوی آزادی می شتافتند. غافل از آنکه پایانی شوم در انتظار آنان بود. کامیونت حامل مهاجران در نزدیکی مرز یونان واژگون شد و راننده نیز بدون آنکه درب انبار کامیون را باز کند فرار کرد و 18 نفر قربانی خاموش مهاجرت شدند. 18 نفر که نه از تصادف بلکه از نرسیدن اکسیژن به مرگ محکوم شده بودند.
طی سه روز گذشته موجهای اژه اجساد 10 مهاجر غیرقانونی را به سواحل ترکیه کوبیده بودند. 5 قربانی خاموش این واقعه پاسپورت عراقی داشتند و 5 قربانی دیگر نیز هیچ نام و نشانی از خود به جای نگذاشته بودند. چرا که بسیاری از آنها برای شناخته نشدن پاسپورت و هرآنچه که باخود دارند را معدوم می کنند.
و چند هفته قبل نیز یک گروه چند ده نفری مهاجر غیرقانونی در دریای اژه توسط مرزبانان ساحلی ترکیه نجات یافتند. در حالی که سوار یک تیوپ لاستیکی بزرگ شده بودند و تیوپ آنها نیز توسط مأموران گشت ساحلی یونان سوراخ شده بود. بسیاری از قربانیان که تیوپهای آنها توسط مأموران یونانی سوراخ شده است توسط ماهیگیران ترکیه از مرز حتمی نجات پیدا می کنند.
دریای اژه دریای بین ترکیه و یونان است. بسیاری از جزایر ریز و درشت یونانی در چند کیلومتری ترکیه قرار دارند. و تا رفتن و رسیدن به یونان تنها چند کیلومتر باقی ست. اما این تمام ماجرای غمبار مهاجران نیست. بلکه یک آغاز است. بسیاری از مهاجران غیرقانونی در وسط دریا اسیر مرزبانان یونانی می شوند. مرزبانانی که برای جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی دست به هرکاری می زنند: انسانی و غیر انسانی. برای آنها جان انسان جهان سومی ارزشی ندارد. گو اینکه خودشان نیز از جهان سوم چیزی بیشتر ندارند جز یک غرور!
پیدا شدن اجساد 10 مهاجر در دریای اژه در سه روز گذشته یک فاجعه انسانی ست. سال گذشته نیز تعدادی از هموطنان که رؤیای رفتن به اروپا و سایر کشورها را داشتند دل به دریا زدند و آب، اجساد آنها را به ساحل ترکیه برگرداند.
منابع خبری ترکیه هرروزه از دستگیری صدها مهاجر غیرقانونی در جای جای ترکیه از مرز ایران تا مرز یونان خبر می دهد. اکثریت این دستگیرشدگان را مهاجران پاکستانی، بنگلادشی، برمه ای، نپالی، عراقی، فلسطینی، افغان و آفریقایی تشکیل می دهند و تعداد کمی ایرانی نیز در بین این دستگیر شدگان وجود دارند.
با این وجود به نظر می رسد در چند مدت گذشته تعداد مهاجران غیرقانونی ایرانی دستگیر شده کاهش یافته است. خبری که می تواند برای من ایرانی خوشحال کننده باشد. اما درام درام است، و حکایت غمبار مرگ مهاجرانی از جنس من همچنان در اژه ادامه دارد و ادامه خواهد داشت.
1 کامنت:
salam khob hastin mamnon ke be bloge man sar zafid va nazr dadin rastesh fekr nemikardam ke yeki az khanadegan hamishgi weblogeton ro morde lotf ghara bedin khil khoshal shodam man hamishe ta 2mahe pish bloge u ro har roz mikhondam vali 2mahi ke az turkye oomadam amrica va adrese bloge u az sistemam pak shdeh bod va vaghti com nete u ro to blogam didam khshal shodam va dobare sivesh kardam
va khoshal az inke dobare bloge por mohtavaye u ro mikhonam mamnon ba arezoye ehtarin ha baraye u doste azizam khoda negahdar va moafagh bashin
ارسال نظر