آخرین مسافر قلبم – ترانه ای زیبا از آژدا پک کان

امشب بدون هیچ صحبتی

خاموش کن چراغها را و بخواب کنارم

فردا پیش از طلوع سپیده

شاید رفته باشم از کنارت!

صدایت در گوشم گریه می کند

و گرمای تنت هنوز در وجودم، در مشتم است

کاشکی پیش از سپیده دم، در آغوشت آرام بگیرم

مانند قبل از بارش باران، چشمهایم پر از اشک شده است

آخرین مسافر قلبم تو هستی، تو

بعضی وقتا عشقی اینگونه در سر انسانهاست

مانند قبل از بارش باران، چشمهایم پر از اشک شده است

آخرین مسافر قلبم تو هستی، تو

یکی عشق و یکی نفرت در دل

یکی حسرت به دل می مونه، می دونی که!

یکی ماهها، یکی سالها

یکی تا آخر عمر، [حسرت به دل می مونه] می دونی که...!

آه، دلم می خواد امشب هیچگاه صبح نشود

و چشمانم عشق دیگری را به خود نبیند

هنوز سپیده نزده است، کاش در آغوشت باشم

مانند قبل از بارش باران، چشمهایم پر از اشک شده است

آخرین مسافر قلبم تو هستی، تو

آژدا پک کان (Ajda Pekkan) خواننده معروف ترکیه است که در ترانه هایش در عین سرزندگی رنگی از غم هم وجود داره...

نمی دانم اگر بخواهم معادل ایرانی اش را بگویم شاید اولین خواننده ای که به ذهنم می رسه گوگوش باشد...

تا نظر شما خواننده های عزیز وبلاگ چی باشه...

Bu gece hiç konuşmadan

Söndür ışığı da uyu yanımda

Yarın güneş doğmadan

Gitmiş olacağım belki burdan

Ağlar sesin kulağımda

Sıcaklığın da hala avucumda

Sabah olmadan daha sokulsam yanına

Yağmur öncesi gibi yaşla doldu gözlerim

Kalbimden en son geçen yolcu, yolcu sendin

Ah acılar sevinçlerin sevinçler acılarının gölgesi

Bazen gezer başında aşkın böylesi

Yağmur öncesi gibi yaşlar dolar gözlerim

Kalbimden en son geçen yolcu, yolcu sendin

Kimini sevgi kimini nefret

Kimini hasret alır ya

Kimi aylarca kimi yıllarca

Biri yaşamca kalır ya

Ah bu gece hiç bitmesin

Gözüm başka sevgili görmesin

Sabah olmadı daha sokulsam yanına

Yağmur öncesi gibi yaşla doldu gözlerim

Kalbimden en son geçen yolcu, yolcu sendin